Budynek został wzniesiony w 1807 przez Wojeciecha Bogusławskiego.  W 1825 zakupił go architekt Karol Henryk Gall, który go gruntownie przebudował. W 1862  roku właścicielem stał się ks. Julian Feliński, który wraz z bratem, arcybiskupem Zygmuntem, umieścił tu szkołę i sierociniec, nad którymi opiekę powierzono założonemu przez Felińskiego Zgromadzeniu Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. Wtedy też na dziedzińcu pałacyku ustawiono rzeźbę Matki Boskiej, wykonaną przez Andrzeja Pruszyńskiego. Rzeźbiarz ten stworzył również płaskorzeźbę Chrystusa umieszczoną w tympanonie.  W latach okupacji hitlerowskiej, kiedy pałacyk znalazl się w bezpośrednim sąsiedztwie getta i  siostry ze Zgromadzenia przyjęły pod opiekę wiele dzieci żydowskich i pomagały w przemycaniu ich na stronę „aryjską”. W czasie powstania warszawskiego pałacyk został zniszczony, ale  odbudowano go wojnie i obecnie wciąż jest siedzibą Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi.  W obecnym kształcie różni się od pierwotnego, ale zachowało się kilka oryginalnych elementów, w tym portyki.  W 2017 roku w prawej oficynie pałacyku otworzono Muzeum św. Zygmunta Felińskiego.

Fot. Tadeusz Święchowicz,  24.08.2024 r.